Τελικά η χρήση ατομικού χορτοκοπτικού επιτρέπεται στην βιοκαλλιέργεια;

Στον αγώνα για πιο «πράσινες» πρακτικές, οι βιοκαλλιεργητές αποφεύγουν τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων, επιλέγοντας συχνά τη μηχανική καταστροφή των αγριόχορτων. Μια φαινομενικά ακίνδυνη πρακτική, που ωστόσο κρύβει ένα σοβαρό περιβαλλοντικό κόστος: τη χρήση πλαστικών νημάτων, τα οποία καταλήγουν στο έδαφος και στη συνέχεια στη διατροφική αλυσίδα.

Τα χορτοκοπτικά με νήμα πολυαιθυλενίου ή νάιλον, διασπώνται με τη χρήση και αφήνουν μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού στο έδαφος. Αυτά τα υπολείμματα συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου, επηρεάζοντας τη μικροβιακή ζωή του εδάφους και επιβαρύνοντας το περιβάλλον – σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία της βιολογικής γεωργίας.

Παρά την καλή πρόθεση για αποφυγή χημικών ουσιών, η εναλλακτική αυτή μέθοδος συντηρεί μια διαφορετική μορφή ρύπανσης. Το πρόβλημα εντείνεται όταν η χρήση γίνεται κοντά σε υδάτινα σώματα ή σε περιοχές με ευαίσθητο οικοσύστημα.

Ορισμένοι αγρότες και συλλογικότητες έχουν ήδη αρχίσει να εξετάζουν πιο φιλικές επιλογές, όπως μεταλλικές κεφαλές κοπής ή μηχανικές λύσεις χωρίς νήμα αλλά στην πράξη είναι ακατάλληλες διότι είναι επικίνδυνες για την πρόκληση πυρκαγιάς. 

Παράλληλα, ανοίγει μια ευρύτερη συζήτηση για το κατά πόσο η "βιολογική" καλλιέργεια πρέπει να επαναξιολογήσει τα κριτήριά της με βάση όχι μόνο την απουσία φυτοφαρμάκων, αλλά και το συνολικό περιβαλλοντικό της αποτύπωμα.

Ίσως ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τι σημαίνει πραγματικά "φιλικό προς το περιβάλλον" στη γεωργία του σήμερα.

Εγώ προσωπικά είμαι σίγουρος, ειδικά για τους μικρούς βιοκαλλιεργητές που δεν μπορούν λόγω κόστους να πληρώνουν επαγγελματίες με αγροτικά μηχανήματα, ότι θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν ατομικά χορτοκοπτικά μηχανήματα.

Η μόνη λύση που βλέπω είναι τα βιοδιασπώμενα νήματα που δυστυχώς δεν είναι καθόλου διαδεδομένα στην Ελλάδα και αυτό κρατά τις τιμές τους αρκετά ψηλά ακόμα.  

Πρέπει να υπάρξει μια επιδότηση από το κράτος για την αγορά βιοδιασπώμενων νημάτων και να αρχίσουν οι βιοκαλλιεργητές να τα προτιμούν ώστε να πέσει η τιμή τους και να αναπτυχθούν, από την αύξηση της ζήτησης, καλύτερα, πιο ανθεκτικά και οικονομικότερα βιοδιασπώμενα νήματα.    

Να θυμίσω ότι η χρήση χορτοκοπτικού δεν απαγορεύεται ρητά από τον κανονισμό για την βιολογική καλλιέργεια και ούτε αναφέρει επίσης τίποτα για τα πλαστικά νήματα. 

Βέβαια αναφέρει την γενική απαγόρευση, δηλαδή την οποιαδήποτε εναπόθεση πλαστικών και χημικών στο χωράφι. 

Δηλαδή με λίγα λόγια, το χορτοκοπτικό με πλαστικό νήμα πιθανότατα απαγορεύεται.

Κι όμως, θεωρώ ότι οποιοσδήποτε βιοκαλλιεργητής πάρει τηλέφωνο το ινστιτούτο ελέγχου του και το ρωτήσει: «μπορώ να χρησιμοποιήσω χορτοκοπτικό, θα του απαντήσουν ΝΑΙ. 

Στην πράξη δεν ασχολείται κανείς με το θέμα των νημάτων.  

Θεωρώ, υποθέτω, ότι ούτε το 1% των βιοκαλλιεργητών χρησιμοποιούν βιοδιασπώμενο νήμα με τις χορτοκοπτικές τους. 

Μακάρι να κάνω λάθος. 

Πάντως όπως και να είναι ρωτήστε τον φορέα πιστοποίησης σας για το τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται στην βιοκαλλιέργεια.

Θεωρώ στην τελική ότι το πλαστικό από το νήμα είναι μεγάλης χρονικής διάρκειας και γιαυτό δεν περνά στο ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο δηλαδή παραμένει βιολογικό στον έλεγχο αφού τα πλαστικά δεν περνάνε στην καλλιέργεια αλλά στην ουσία είναι ή δεν είναι ορθή η χρήση του χορτοκοπτικού με πλαστικό νήμα στην βιοκαλλιέργεια; 

Σε 100 χρόνια θα έχει ή δεν θα έχει πρόβλημα το χωράφι από την χρήση πλαστικού νήματος τα προηγούμενα χρόνια; 

Σημαντική υπενθύμιση. Δεν είμαι γεωπόνος ούτε σχετικός με το θέμα επιστήμονας. 

Απλός βιοκαλλιεργητής είμαι. Ρωτήστε για το θέμα πιο καταρτισμένα άτομα.  

Είναι ενδεικτικό ότι δεν βρήκα κανένα σχετικό άρθρο στα Ελληνικά. Δεν ασχολείται κανείς.